carricans
Latin
Etymology
Present participle of carricō
Participle
carricāns m or f or n (genitive carricantis); third declension
- loading
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | carricāns | carricāns | carricantēs | carricantia | |
Genitive | carricantis | carricantis | carricantium | carricantium | |
Dative | carricantī | carricantī | carricantibus | carricantibus | |
Accusative | carricantem | carricāns | carricantēs, carricantīs | carricantia | |
Ablative | carricante, carricantī1 | carricante, carricantī1 | carricantibus | carricantibus | |
Vocative | carricāns | carricāns | carricantēs | carricantia |
1When used purely as an adjective.