carotă
Romanian
Etymology
From French carotte
Noun
carotă f (plural carote)
- carrot, carota
Declension
Declension of carotă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) carotă | carota | (niște) carote | carotele |
genitive/dative | (unei) carote | carotei | (unor) carote | carotelor |
vocative | carotă, caroto | carotelor |