aaschtändig

aaschtändig

Alemannic German

Etymology

Aaschtand +‎ -ig. Compare German anständig.

Pronunciation

• (Zurich) IPA^(key): /ˈɑːʃtændiɡ/

Adjective

aaschtändig (comparative aaschtändiger, superlative aaschtändigscht)

1. decent, proper, respectable
   • 1978, Rolf Lyssey and Christa Maerker, Die Schweizermacher (transcript):

     Hm, so lang si sich aaschtändig uffürid.

     Hmm. As long as they behave themselves.