capitaneggiare
Italian
Verb
capitaneggiare
- (transitive) To captain or lead
Conjugation
Conjugation of capitaneggiare
infinitive | capitaneggiare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | capitaneggiando | |||
present participle | capitaneggiante | past participle | capitaneggiato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | capitaneggio | capitaneggi | capitaneggia | capitaneggiamo | capitaneggiate | capitaneggiano |
imperfect | capitaneggiavo | capitaneggiavi | capitaneggiava | capitaneggiavamo | capitaneggiavate | capitaneggiavano |
past historic | capitaneggiai | capitaneggiasti | capitaneggiò | capitaneggiammo | capitaneggiaste | capitaneggiarono |
future | capitaneggerò | capitaneggerai | capitaneggerà | capitaneggeremo | capitaneggerete | capitaneggeranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | capitaneggerei | capitaneggeresti | capitaneggerebbe | capitaneggeremmo | capitaneggereste | capitaneggerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | capitaneggi | capitaneggi | capitaneggi | capitaneggiamo | capitaneggiate | capitaneggino |
imperfect | capitaneggiassi | capitaneggiassi | capitaneggiasse | capitaneggiassimo | capitaneggiaste | capitaneggiassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
capitaneggia, non capitaneggiare | capitaneggi | capitaneggiamo | capitaneggiate | capitaneggino |