cantabricus
Latin
Etymology
From Cantabria + -icus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kanˈta.bri.kus/, [kanˈta.brɪ.kʊs]
Adjective
cantabricus (feminine cantabrica, neuter cantabricum); first/second declension
- Cantabrian
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cantabricus | cantabrica | cantabricum | cantabricī | cantabricae | cantabrica | |
Genitive | cantabricī | cantabricae | cantabricī | cantabricōrum | cantabricārum | cantabricōrum | |
Dative | cantabricō | cantabricae | cantabricō | cantabricīs | cantabricīs | cantabricīs | |
Accusative | cantabricum | cantabricam | cantabricum | cantabricōs | cantabricās | cantabrica | |
Ablative | cantabricō | cantabricā | cantabricō | cantabricīs | cantabricīs | cantabricīs | |
Vocative | cantabrice | cantabrica | cantabricum | cantabricī | cantabricae | cantabrica |
Related terms
- Cantabrus