candefaciens
Latin
Etymology
Present participle of candefaciō.
Participle
candefaciēns (genitive candefacientis); third-declension one-termination participle
- incandescing
Declension
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | candefaciēns | candefacientēs | candefacientia | ||
Genitive | candefacientis | candefacientium | |||
Dative | candefacientī | candefacientibus | |||
Accusative | candefacientem | candefaciēns | candefacientēs candefacientīs | candefacientia | |
Ablative | candefaciente candefacientī1 | candefacientibus | |||
Vocative | candefaciēns | candefacientēs | candefacientia |
1When used purely as an adjective.