campá
See also: campa and campà
Galician
Alternative forms
- campa, campán
Etymology
From Old Galician and Old Portuguese campãa (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Late Latin campāna (“bell”), from Latin Campāna, feminine of Campānus (“of Campania”), from Latin Campānia (“a region of Italy in which bronze was produced”), from campus (“open or flat space; plain”). Cognate with Portuguese campa, Spanish campana, Catalan campana, Occitan campana and Italian campana.
Pronunciation
- IPA(key): /kamˈpa/
Noun
campá f (plural campás)
- bell
- Synonym: sino
- hood; extractor hood
- Synonym: cambota
Derived terms
- campaíña (“little bell”)
Related terms
- campanario
- campanil
References
- “campãa” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “campãa” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “campá” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “campá” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “campá” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Spanish
Verb
campá
- second-person singular voseo imperative of campar