achteruitgaan
Dutch
Etymology
From achteruit + gaan.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑxtəˈrœy̯txaːn/
Audio (file) - Hyphenation: ach‧ter‧uit‧gaan
Verb
achteruitgaan
- (intransitive) to decline, recede
Inflection
| Inflection of achteruitgaan (strong class 7, irregular, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | achteruitgaan | ||||||||
| past singular | ging achteruit | ||||||||
| past participle | achteruitgegaan | ||||||||
| infinitive | achteruitgaan | ||||||||
| gerund | achteruitgaan n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | ga achteruit | ging achteruit | achteruitga | achteruitging | |||||
| 2nd person sing. (jij) | gaat achteruit | ging achteruit | achteruitgaat | achteruitging | |||||
| 2nd person sing. (u) | gaat achteruit | ging achteruit | achteruitgaat | achteruitging | |||||
| 2nd person sing. (gij) | gaat achteruit | gingt achteruit | achteruitgaat | achteruitgingt | |||||
| 3rd person singular | gaat achteruit | ging achteruit | achteruitgaat | achteruitging | |||||
| plural | gaan achteruit | gingen achteruit | achteruitgaan | achteruitgingen | |||||
| subjunctive sing.1 | ga achteruit | ginge achteruit | achteruitga | achteruitginge | |||||
| subjunctive plur.1 | gaan achteruit | gingen achteruit | achteruitgaan | achteruitgingen | |||||
| imperative sing. | ga achteruit | ||||||||
| imperative plur.1 | gaat achteruit | ||||||||
| participles | achteruitgaand | achteruitgegaan | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Related terms
- achteruitgang
Anagrams
- gaan achteruit