achroniczność
Polish
Etymology
From achroniczny + -ość. First attested in 1975.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ax.rɔˈɲit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: ach‧ro‧nicz‧ność
Noun
achroniczność f
- achronicity
Declension
Declension of achroniczność
singular | |
---|---|
nominative | achroniczność |
genitive | achroniczności |
dative | achroniczności |
accusative | achroniczność |
instrumental | achronicznością |
locative | achroniczności |
vocative | achroniczności |
Related terms
adjective
- achroniczny
References
- Georgij S. Kłyczkow (1975) Teoria rozwoju języka i językoznawstwo historyczno-porównawcze, page 18
Further reading
- achroniczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego