cachinnans
Latin
Etymology
Present participle of cachinnō
Participle
cachinnāns m or f or n (genitive cachinnantis); third declension
- cachinnating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cachinnāns | cachinnāns | cachinnantēs | cachinnantia | |
Genitive | cachinnantis | cachinnantis | cachinnantium | cachinnantium | |
Dative | cachinnantī | cachinnantī | cachinnantibus | cachinnantibus | |
Accusative | cachinnantem | cachinnāns | cachinnantēs, cachinnantīs | cachinnantia | |
Ablative | cachinnante, cachinnantī1 | cachinnante, cachinnantī1 | cachinnantibus | cachinnantibus | |
Vocative | cachinnāns | cachinnāns | cachinnantēs | cachinnantia |
1When used purely as an adjective.