achać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *axati. By surface analysis, ach +‎ -ać.

achać impf (perfective achnąć)

(colloquial, intransitive) to ooh and ahh, to marvel at something, especially to an extreme or over-the-top way [+ nad (object) = at what]

Conjugation of achać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		achać
present tense	1^st	acham			achamy
	2^nd	achasz			achacie
	3^rd	acha			achają
	impersonal	acha się
past tense	1^st	achałem	achałam		achaliśmy	achałyśmy
	2^nd	achałeś	achałaś		achaliście	achałyście
	3^rd	achał	achała	achało	achali	achały
	impersonal	achano
future tense	1^st	będę achał, będę achać	będę achała, będę achać		będziemy achali, będziemy achać	będziemy achały, będziemy achać
	2^nd	będziesz achał, będziesz achać	będziesz achała, będziesz achać		będziecie achali, będziecie achać	będziecie achały, będziecie achać
	3^rd	będzie achał, będzie achać	będzie achała, będzie achać	będzie achało, będzie achać	będą achali, będą achać	będą achały, będą achać
	impersonal	będzie achać się
conditional	1^st	achałbym	achałabym		achalibyśmy	achałybyśmy
	2^nd	achałbyś	achałabyś		achalibyście	achałybyście
	3^rd	achałby	achałaby	achałoby	achaliby	achałyby
	impersonal	achano by
imperative	1^st	niech acham			achajmy
	2^nd	achaj			achajcie
	3^rd	niech acha			niech achają
active adjectival participle		achający	achająca	achające	achający	achające
contemporary adverbial participle		achając
verbal noun		achanie

adjective

interjections

noun