cacabo
Latin
Etymology 1
Borrowed from Ancient Greek; compare κακκαβίζω (kakkabízō, “cackle (of a bird)”).[1]
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈka.ka.boː/, [ˈkäkäboː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈka.ka.bo/, [ˈkäːkäbo]
Verb
cacabō (present infinitive cacabāre, perfect active cacabāvī, supine cacabātum); first conjugation
- (intransitive) To cluck.
Conjugation
Conjugation of cacabō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cacabō | cacabās | cacabat | cacabāmus | cacabātis | cacabant |
imperfect | cacabābam | cacabābās | cacabābat | cacabābāmus | cacabābātis | cacabābant | |
future | cacabābō | cacabābis | cacabābit | cacabābimus | cacabābitis | cacabābunt | |
perfect | cacabāvī | cacabāvistī | cacabāvit | cacabāvimus | cacabāvistis | cacabāvērunt, cacabāvēre | |
pluperfect | cacabāveram | cacabāverās | cacabāverat | cacabāverāmus | cacabāverātis | cacabāverant | |
future perfect | cacabāverō | cacabāveris | cacabāverit | cacabāverimus | cacabāveritis | cacabāverint | |
passive | present | cacabor | cacabāris, cacabāre | cacabātur | cacabāmur | cacabāminī | cacabantur |
imperfect | cacabābar | cacabābāris, cacabābāre | cacabābātur | cacabābāmur | cacabābāminī | cacabābantur | |
future | cacabābor | cacabāberis, cacabābere | cacabābitur | cacabābimur | cacabābiminī | cacabābuntur | |
perfect | cacabātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | cacabātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | cacabātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cacabem | cacabēs | cacabet | cacabēmus | cacabētis | cacabent |
imperfect | cacabārem | cacabārēs | cacabāret | cacabārēmus | cacabārētis | cacabārent | |
perfect | cacabāverim | cacabāverīs | cacabāverit | cacabāverīmus | cacabāverītis | cacabāverint | |
pluperfect | cacabāvissem | cacabāvissēs | cacabāvisset | cacabāvissēmus | cacabāvissētis | cacabāvissent | |
passive | present | cacaber | cacabēris, cacabēre | cacabētur | cacabēmur | cacabēminī | cacabentur |
imperfect | cacabārer | cacabārēris, cacabārēre | cacabārētur | cacabārēmur | cacabārēminī | cacabārentur | |
perfect | cacabātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | cacabātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | cacabā | — | — | cacabāte | — |
future | — | cacabātō | cacabātō | — | cacabātōte | cacabantō | |
passive | present | — | cacabāre | — | — | cacabāminī | — |
future | — | cacabātor | cacabātor | — | — | cacabantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | cacabāre | cacabāvisse | cacabātūrum esse | cacabārī | cacabātum esse | cacabātum īrī | |
participles | cacabāns | — | cacabātūrus | — | cacabātus | cacabandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
cacabandī | cacabandō | cacabandum | cacabandō | cacabātum | cacabātū |
Synonyms
- (to cluck): glōciō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kaˈkaː.boː/, [käˈkäːboː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kaˈka.bo/, [käˈkäːbo]
Verb
cacābō
- first-person singular future active indicative of cacō
References
- “cacabo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cacabo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Ernout, Alfred; Meillet, Antoine (1985), “cacabō”, in Dictionnaire étymologique de la langue latine: histoire des mots (in French), with additions and corrections of Jacques André, 4th edition, Paris: Klincksieck, published 2001, page 80