achainigh

Irish

Verb

achainigh (present analytic achainíonn, future analytic achaineoidh, verbal noun achainí, past participle achainithe)

(transitive) entreat, petition (ar dhuine (“someone”))

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	achainím	achainíonn tú; achainír^†	achainíonn sé, sí	achainímid; achainíonn muid	achainíonn sibh	achainíonn siad; achainíd^†	a achainíonn; a achainíos / a n-achainíonn; a n-achainíos	achainítear
	past	d'achainigh mé; d'achainíos / achainigh mé‡; achainíos‡	d'achainigh tú; d'achainís / achainigh tú‡; achainís‡	d'achainigh sé, sí / achainigh sé, sí‡	d'achainíomar; d'achainigh muid / achainíomar‡; achainigh muid‡	d'achainigh sibh; d'achainíobhair / achainigh sibh‡; achainíobhair‡	d'achainigh siad; d'achainíodar / achainigh siad‡; achainíodar‡	a d'achainigh / ar achainigh*	achainíodh; hachainíodh^†
	past habitual	d'achainínn / achainínn‡	d'achainíteá / achainíteá‡	d'achainíodh sé, sí / achainíodh sé, sí‡	d'achainímis; d'achainíodh muid / achainímis‡; achainíodh muid‡	d'achainíodh sibh / achainíodh sibh‡	d'achainídís; d'achainíodh siad / achainídís; achainíodh siad‡	a d'achainíodh / ar achainíodh*	d'achainítí / achainítí‡
	future	achaineoidh mé; achaineod; achaineochaidh mé^†	achaineoidh tú; achaineoir^†; achaineochaidh tú^†	achaineoidh sé, sí; achaineochaidh sé, sí^†	achaineoimid; achaineoidh muid; achaineochaimid^†; achaineochaidh muid^†	achaineoidh sibh; achaineochaidh sibh^†	achaineoidh siad; achaineoid^†; achaineochaidh siad^†	a achaineoidh; a achaineos; a achaineochaidh^†; a achaineochas^† / a n-achaineoidh; a n-achaineos; a n-achaineochaidh^†; a n-achaineochas^†	achaineofar; achaineochar^†
conditional		d'achaineoinn; d'achaineochainn^† / achaineoinn‡; achaineochainn^†‡; n-achaineoinn‡‡; n-achaineochainn^†‡‡	d'achaineofá; d'achaineochthá^† / achaineofá‡; achaineochthá^†‡; n-achaineofá‡‡; n-achaineochthá^†‡‡	d'achaineodh sé, sí; d'achaineochadh sé, sí^† / achaineodh sé, sí‡; achaineochadh sé, sí^†‡; n-achaineodh sé, sí‡‡; n-achaineochadh sé, sí^†‡‡	d'achaineoimis; d'achaineodh muid; d'achaineochaimis^†; d'achaineochadh muid^† / achaineoimis‡; achaineodh muid‡; achaineochaimis^†‡; achaineochadh muid^†‡; n-achaineoimis‡‡; n-achaineodh muid‡‡; n-achaineochaimis^†‡‡; n-achaineochadh muid^†‡‡	d'achaineodh sibh; d'achaineochadh sibh^† / achaineodh sibh‡; achaineochadh sibh^†‡; n-achaineodh sibh‡‡; n-achaineochadh sibh^†‡‡	d'achaineoidís; d'achaineodh siad; d'achaineochadh siad^† / achaineoidís‡; achaineodh siad‡; achaineochadh siad^†‡; n-achaineoidís‡‡; n-achaineodh siad‡‡; n-achaineochadh siad^†‡‡	a d'achaineodh; a d'achaineochadh^† / ar achaineodh; ar achaineochadh^†	d'achaineofaí; d'achaineochthaí^† / achaineofaí‡; achaineochthaí^†‡; n-achaineofaí‡‡; n-achaineochthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-achainí mé; go n-achainíod^†	go n-achainí tú; go n-achainír^†	go n-achainí sé, sí	go n-achainímid; go n-achainí muid	go n-achainí sibh	go n-achainí siad; go n-achainíd^†	—	go n-achainítear
subjunctive	past	dá n-achainínn	dá n-achainíteá	dá n-achainíodh sé, sí	dá n-achainímis; dá n-achainíodh muid	dá n-achainíodh sibh	dá n-achainídís; dá n-achainíodh siad	—	dá n-achainítí
imperative		achainím	achainigh	achainíodh sé, sí	achainímis	achainígí; achainídh^†	achainídís	—	achainítear
verbal noun		achainí
past participle		achainithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

achainíoch (“petitioning; importunate”, adjective)
achainíoch m (“petitioner”)

Mutation