błękitniutki

błękitniutki

Polish

Etymology

From błękitny +‎ -utki. First attested in 1854.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɛŋ.kitˈɲut.ki/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -utki
• Syllabification: błę‧kit‧niut‧ki

Adjective

błękitniutki (not comparable)

1. Diminutive of błękitny.

Declension

Declension of błękitniutki

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	błękitniutki		błękitniutkie	błękitniutka	błękitniutcy	błękitniutkie
genitive	błękitniutkiego			błękitniutkiej	błękitniutkich
dative	błękitniutkiemu				błękitniutkim
accusative	błękitniutkiego	błękitniutki	błękitniutkie	błękitniutką	błękitniutkich	błękitniutkie
instrumental	błękitniutkim				błękitniutkimi
locative				błękitniutkiej	błękitniutkich

Related terms

adjectives

• błękitnawy
• błękitny

 

adverbs

• błękitnawo
• błękitnie
• błękitno

 

nouns

• błękit
• błękitek
• błękitność

 

verbs

• błękitnieć impf
• (poetic) rozbłękitnieć pf
• (poetic) wybłękitnieć pf
• zbłękitnieć pf

 

References

1. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “błękitniutki”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
2. błękitniutki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• błękitniutki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błękitniutki in Polish dictionaries at PWN