błędnikowy
Polish
Etymology
From błędnik + -owy. First attested in 1848.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bwɛn.dɲiˈkɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: błęd‧ni‧ko‧wy
Adjective
błędnikowy (not comparable)
- (anatomy, relational) labyrinth (part of inner ear)
- narząd błędnikowy ― labyrinth organ
Declension
Declension of błędnikowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | błędnikowy | błędnikowe | błędnikowa | błędnikowi | błędnikowe | ||
| genitive | błędnikowego | błędnikowej | błędnikowych | ||||
| dative | błędnikowemu | błędnikowym | |||||
| accusative | błędnikowego | błędnikowy | błędnikowe | błędnikową | błędnikowych | błędnikowe | |
| instrumental | błędnikowym | błędnikowymi | |||||
| locative | błędnikowej | błędnikowych | |||||
Related terms
adjectives
- bezbłędny
- błędnawy
- błędny
adverbs
- bezbłędnie
- błędnie
nouns
- bezbłędność
- błąd
- błędnica
- błędnik
- błędnodruk
- błędność
verbs
- błądzić impf
- zabłądzić pf
- zbłądzić pf
References
- Dziennik Mód Paryskich: z rysunkami krojów, issue R. 9, nr 6, 1848, page 43
- błędnikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błędnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błędnikowy in Polish dictionaries at PWN