błąkanina
See also: błąkaniną
Polish
Etymology
From błąkanie + -ina. First attested in 1638.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bwɔŋ.kaˈɲi.na/
- Rhymes: -ina
- Syllabification: błą‧ka‧ni‧na
Noun
błąkanina f
- itinerancy, wandering, straying
- Synonyms: tułaczka, włóczęga
Declension
Declension of błąkanina
| singular | |
|---|---|
| nominative | błąkanina |
| genitive | błąkaniny |
| dative | błąkaninie |
| accusative | błąkaninę |
| instrumental | błąkaniną |
| locative | błąkaninie |
| vocative | błąkanino |
Related terms
noun
- błąkacz
verb
- błąkać impf
References
- Wiesław Morawski (04.07.2007), “BŁĄKANINA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- błąkanina in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błąkanina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błąkanina in Polish dictionaries at PWN