błąkanie
Polish
Etymology
From błąkać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /bwɔŋˈka.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: błą‧ka‧nie
Noun
błąkanie n
- verbal noun of błąkać
Declension
Declension of błąkanie
singular | |
---|---|
nominative | błąkanie |
genitive | błąkania |
dative | błąkaniu |
accusative | błąkanie |
instrumental | błąkaniem |
locative | błąkaniu |
vocative | błąkanie |
Further reading
- błąkanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błąkanie in Polish dictionaries at PWN