błogi

błogi

See also: blogi

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *bolgъ (“good”); cognate with Czech blahý, Polish błogi, Old Church Slavonic благъ (blagŭ), and Russian благо́й (blagój).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɔɡʲi/

Adjective

błogi

1. (archaic) happy, blissful

Declension

Declension of błogi

	Masculine singular	Feminine singular	Neuter singular	Dual	Plural
Nominative	błogi	błoga	błoge	błogej	błoge
Genitive	błogego	błogeje	błogego	błogeju	błogich
Dative	błogemu	błogej	błogemu	błogima	błogim
Accusative	błogi błogego (animate)	błogu	błoge	błogej błogeju (animate)	błoge błogich (optional animate form)
Instrumental	błogim	błogeju	błogim	błogima	błogimi
Locative	błogem	błogej	błogem	błogima	błogich

Synonyms

• zbóžny

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928), “błogi”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999), “błogi”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

---

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bolgъ. Doublet of błahy (“insignificant”). First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡi/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɡi
• Syllabification: bło‧gi

Adjective

błogi (comparative bardziej błogi, superlative najbardziej błogi, adverb błogo)

1. blissful (happy, joyful)

   błogi czas ― a blissful time

   błogi odpoczynek/wypoczynek ― a blissful rest

   błogi sen ― a blissful deram

   błogi spokój ― blissfulcalm/peace

   błoga bezczynność ― blissful idle/inaction

   błoga chwila ― a blissful moment

   błoga cisza ― blissful silence

   błoga myśl ― a blissful thought

   błoga nieświadomość/niewiedza ― blissful ignorance

   błoga rozkosz ― blissful delight

   błogie ciepło ― a blissful warmth

   błogie dzieciństwo ― a blissful childhood

   błogie lenistwo ― blissful laziness

   błogie nieróbstwo ― blissful idleness

   błogie przekonanie ― a blissful belief

   błogie przeświadczenie ― a blissful conviction

   błogie samozadowolenie ― blissful complacency

   błogie rozleniwienie ― blissful laziness

   błogie rozluźnienie ― blissful relaxation

   błogie uczucie ― a blissful feeling

   błogie szczęście ― blissful luck/happiness

   błogi uśmiech ― a blissful smile

   błogi wyraz twarzy ― a blissful facial expression

Declension

Declension of błogi

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	błogi		błogie	błoga	błodzy	błogie
genitive	błogiego			błogiej	błogich
dative	błogiemu				błogim
accusative	błogiego	błogi	błogie	błogą	błogich	błogie
instrumental	błogim				błogimi
locative				błogiej	błogich

Derived terms

adjectives

• błogosławiony

 

nouns

• błogosławieństwo
• błogostan
• błogość

 

verbs

• błogosławić impf
• pobłogosławić pf
• ubłogosławić pf

 

References

1. “błogi”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022

Further reading

• błogi in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błogi in Polish dictionaries at PWN