błocko
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish błocko. By surface analysis, błoto + -ko.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbwɔt͡s.kɔ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡skɔ
- Syllabification: błoc‧ko
Noun
błocko n
- (colloquial, dated) Diminutive of błoto
- Synonym: błotko
Declension
Declension of błocko
| singular | |
|---|---|
| nominative | błocko |
| genitive | błocka |
| dative | błocku |
| accusative | błocko |
| instrumental | błockiem |
| locative | błocku |
| vocative | błocko |
Related terms
adjectives
- błocisty
- błotniarkowy
- błotnisty
- błotny
adverb
- błotniście
nouns
- błocisko
- błotko
- błotniak
- błotniarka
- błotnik
- błotnisko
- błotnistość
verbs
- błocić impf
- obłocić pf
- pobłocić pf
- ubłocić pf
- wybłocić pf
- zabłocić pf
- zbłocić pf
References
Further reading
- błocko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błocko in Polish dictionaries at PWN