achaflanar
Spanish
Etymology
a- + chaflán + -ar
Pronunciation
- IPA(key): /at͡ʃaflaˈnaɾ/ [a.t͡ʃa.flaˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧cha‧fla‧nar
Verb
achaflanar (first-person singular present achaflano, first-person singular preterite achaflané, past participle achaflanado)
- (transitive) to chamfer
Conjugation
Conjugation of achaflanar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | achaflanar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | achaflanando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | achaflanado | achaflanada | |||||
plural | achaflanados | achaflanadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | achaflano | achaflanastú achaflanásvos | achaflana | achaflanamos | achaflanáis | achaflanan | |
imperfect | achaflanaba | achaflanabas | achaflanaba | achaflanábamos | achaflanabais | achaflanaban | |
preterite | achaflané | achaflanaste | achaflanó | achaflanamos | achaflanasteis | achaflanaron | |
future | achaflanaré | achaflanarás | achaflanará | achaflanaremos | achaflanaréis | achaflanarán | |
conditional | achaflanaría | achaflanarías | achaflanaría | achaflanaríamos | achaflanaríais | achaflanarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | achaflane | achaflanestú achaflanésvos2 | achaflane | achaflanemos | achaflanéis | achaflanen | |
imperfect (ra) | achaflanara | achaflanaras | achaflanara | achaflanáramos | achaflanarais | achaflanaran | |
imperfect (se) | achaflanase | achaflanases | achaflanase | achaflanásemos | achaflanaseis | achaflanasen | |
future1 | achaflanare | achaflanares | achaflanare | achaflanáremos | achaflanareis | achaflanaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | achaflanatú achaflanávos | achaflane | achaflanemos | achaflanad | achaflanen | ||
negative | no achaflanes | no achaflane | no achaflanemos | no achaflanéis | no achaflanen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of achaflanar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive achaflanar | |||||||
dative | achaflanarme | achaflanarte | achaflanarle, achaflanarse | achaflanarnos | achaflanaros | achaflanarles, achaflanarse | |
accusative | achaflanarme | achaflanarte | achaflanarlo, achaflanarla, achaflanarse | achaflanarnos | achaflanaros | achaflanarlos, achaflanarlas, achaflanarse | |
with gerund achaflanando | |||||||
dative | achaflanándome | achaflanándote | achaflanándole, achaflanándose | achaflanándonos | achaflanándoos | achaflanándoles, achaflanándose | |
accusative | achaflanándome | achaflanándote | achaflanándolo, achaflanándola, achaflanándose | achaflanándonos | achaflanándoos | achaflanándolos, achaflanándolas, achaflanándose | |
with informal second-person singular tú imperative achaflana | |||||||
dative | achafláname | achaflánate | achaflánale | achaflánanos | not used | achaflánales | |
accusative | achafláname | achaflánate | achaflánalo, achaflánala | achaflánanos | not used | achaflánalos, achaflánalas | |
with informal second-person singular vos imperative achaflaná | |||||||
dative | achaflaname | achaflanate | achaflanale | achaflananos | not used | achaflanales | |
accusative | achaflaname | achaflanate | achaflanalo, achaflanala | achaflananos | not used | achaflanalos, achaflanalas | |
with formal second-person singular imperative achaflane | |||||||
dative | achafláneme | not used | achaflánele, achaflánese | achaflánenos | not used | achafláneles | |
accusative | achafláneme | not used | achaflánelo, achaflánela, achaflánese | achaflánenos | not used | achaflánelos, achaflánelas | |
with first-person plural imperative achaflanemos | |||||||
dative | not used | achaflanémoste | achaflanémosle | achaflanémonos | achaflanémoos | achaflanémosles | |
accusative | not used | achaflanémoste | achaflanémoslo, achaflanémosla | achaflanémonos | achaflanémoos | achaflanémoslos, achaflanémoslas | |
with informal second-person plural imperative achaflanad | |||||||
dative | achaflanadme | not used | achaflanadle | achaflanadnos | achaflanaos | achaflanadles | |
accusative | achaflanadme | not used | achaflanadlo, achaflanadla | achaflanadnos | achaflanaos | achaflanadlos, achaflanadlas | |
with formal second-person plural imperative achaflanen | |||||||
dative | achaflánenme | not used | achaflánenle | achaflánennos | not used | achaflánenles, achaflánense | |
accusative | achaflánenme | not used | achaflánenlo, achaflánenla | achaflánennos | not used | achaflánenlos, achaflánenlas, achaflánense |
Further reading
- “achaflanar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014