błagalny
Polish
Etymology
From błagać + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /bwaˈɡal.nɨ/
Audio (file)
Adjective
błagalny (not comparable, adverb błagalnie)
- beseeching, entreating, imploring, propitiatory, supplicatory
Declension
declension of błagalny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | błagalny | błagalne | błagalna | błagalni | błagalne | ||
genitive | błagalnego | błagalnej | błagalnych | ||||
dative | błagalnemu | błagalnym | |||||
accusative | błagalnego | błagalny | błagalne | błagalną | błagalnych | błagalne | |
instrumental | błagalnym | błagalnymi | |||||
locative | błagalnej | błagalnych |
Further reading
- błagalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błagalny in Polish dictionaries at PWN