bęcnąć
Polish
Etymology
From bęc + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɛn.t͡snɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛnt͡snɔɲt͡ɕ
- Syllabification: bęc‧nąć
Verb
bęcnąć pf
- (intransitive, colloquial) to flump (to move, fall, or drop heavily, or with a dull sound) [+instrumental] [+ o (accusative)] or [+ na (accusative)]
Conjugation
Conjugation of bęcnąć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | bęcnąć | |||||
| future tense | 1st | bęcnę | bęcniemy | |||
| 2nd | bęcniesz | bęcniecie | ||||
| 3rd | bęcnie | bęcną | ||||
| impersonal | bęcnie się | |||||
| past tense | 1st | bęcnąłem | bęcnęłam | bęcnęliśmy | bęcnęłyśmy | |
| 2nd | bęcnąłeś | bęcnęłaś | bęcnęliście | bęcnęłyście | ||
| 3rd | bęcnął | bęcnęła | bęcnęło | bęcnęli | bęcnęły | |
| impersonal | bęcnięto | |||||
| conditional | 1st | bęcnąłbym | bęcnęłabym | bęcnęlibyśmy | bęcnęłybyśmy | |
| 2nd | bęcnąłbyś | bęcnęłabyś | bęcnęlibyście | bęcnęłybyście | ||
| 3rd | bęcnąłby | bęcnęłaby | bęcnęłoby | bęcnęliby | bęcnęłyby | |
| impersonal | bęcnięto by | |||||
| imperative | 1st | niech bęcnę | bęcnijmy | |||
| 2nd | bęcnij | bęcnijcie | ||||
| 3rd | niech bęcnie | niech bęcną | ||||
| anterior adverbial participle | bęcnąwszy | |||||
| verbal noun | bęcnięcie | |||||
Further reading
- bęcnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bęcnąć in Polish dictionaries at PWN