bąkać

See also: bakać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *bǫkati.

bąkać impf (perfective bąknąć)

(transitive, colloquial) to mutter (to utter words, especially complaints or angry expressions, indistinctly or with a low voice and lips partly closed)
Synonym: mamrotać
bąkać przeprosiny ― to mumble an apology
bąkać pod nosem ― to mutter under one's breath
(intransitive, colloquial) to hint [+ o (locative) = at something] (to imply without a direct statement)
Synonyms: napomykać, przebąkiwać
(intransitive, of some birds) to buzz (to sing and sound like an insect)

Conjugation of bąkać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bąkać
present tense	1^st	bąkam			bąkamy
	2^nd	bąkasz			bąkacie
	3^rd	bąka			bąkają
	impersonal	bąka się
past tense	1^st	bąkałem	bąkałam		bąkaliśmy	bąkałyśmy
	2^nd	bąkałeś	bąkałaś		bąkaliście	bąkałyście
	3^rd	bąkał	bąkała	bąkało	bąkali	bąkały
	impersonal	bąkano
future tense	1^st	będę bąkał, będę bąkać	będę bąkała, będę bąkać		będziemy bąkali, będziemy bąkać	będziemy bąkały, będziemy bąkać
	2^nd	będziesz bąkał, będziesz bąkać	będziesz bąkała, będziesz bąkać		będziecie bąkali, będziecie bąkać	będziecie bąkały, będziecie bąkać
	3^rd	będzie bąkał, będzie bąkać	będzie bąkała, będzie bąkać	będzie bąkało, będzie bąkać	będą bąkali, będą bąkać	będą bąkały, będą bąkać
	impersonal	będzie bąkać się
conditional	1^st	bąkałbym	bąkałabym		bąkalibyśmy	bąkałybyśmy
	2^nd	bąkałbyś	bąkałabyś		bąkalibyście	bąkałybyście
	3^rd	bąkałby	bąkałaby	bąkałoby	bąkaliby	bąkałyby
	impersonal	bąkano by
imperative	1^st	niech bąkam			bąkajmy
	2^nd	bąkaj			bąkajcie
	3^rd	niech bąka			niech bąkają
active adjectival participle		bąkający	bąkająca	bąkające	bąkający	bąkające
passive adjectival participle		bąkany	bąkana	bąkane	bąkani	bąkane
contemporary adverbial participle		bąkając
verbal noun		bąkanie

verbs

adjective

nouns