bălămăluță
Romanian
Etymology
From balama + -ăluță.
Noun
bălămăluță f (plural bălămăluțe)
- Diminutive of balama
Declension
Declension of bălămăluță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) bălămăluță | bălămăluța | (niște) bălămăluțe | bălămăluțele |
genitive/dative | (unei) bălămăluțe | bălămăluței | (unor) bălămăluțe | bălămăluțelor |
vocative | bălămăluță, bălămăluțo | bălămăluțelor |
References
- bălămăluță in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN