bütyke
Hungarian
Etymology
bütyök + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈbyckɛ]
- Hyphenation: büty‧ke
Noun
bütyke
- third-person singular single-possession possessive of bütyök
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bütyke | — |
accusative | bütykét | — |
dative | bütykének | — |
instrumental | bütykével | — |
causal-final | bütykéért | — |
translative | bütykévé | — |
terminative | bütykéig | — |
essive-formal | bütykeként | — |
essive-modal | bütykéül | — |
inessive | bütykében | — |
superessive | bütykén | — |
adessive | bütykénél | — |
illative | bütykébe | — |
sublative | bütykére | — |
allative | bütykéhez | — |
elative | bütykéből | — |
delative | bütykéről | — |
ablative | bütykétől | — |
non-attributive possessive - singular | bütykéé | — |
non-attributive possessive - plural | bütykééi | — |