búskomor
Hungarian
Etymology
bús (“sad”) + komor (“somber”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbuːʃkomor]
- Hyphenation: bús‧ko‧mor
Adjective
búskomor (comparative búskomorabb, superlative legbúskomorabb)
- melancholy, melancholic (affected with great sadness or depression)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | búskomor | búskomorak |
| accusative | búskomort | búskomorakat |
| dative | búskomornak | búskomoraknak |
| instrumental | búskomorral | búskomorakkal |
| causal-final | búskomorért | búskomorakért |
| translative | búskomorrá | búskomorakká |
| terminative | búskomorig | búskomorakig |
| essive-formal | búskomorként | búskomorakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | búskomorban | búskomorakban |
| superessive | búskomoron | búskomorakon |
| adessive | búskomornál | búskomoraknál |
| illative | búskomorba | búskomorakba |
| sublative | búskomorra | búskomorakra |
| allative | búskomorhoz | búskomorakhoz |
| elative | búskomorból | búskomorakból |
| delative | búskomorról | búskomorakról |
| ablative | búskomortól | búskomoraktól |
Derived terms
- búskomoran (adv)
- búskomorság (noun)