bébi
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈbeːbi]
- Hyphenation: bé‧bi
- Rhymes: -bi
Etymology 1
From English baby.
Noun
bébi (plural bébik)
- (informal) baby (a very young human being)
- Synonyms: baba, kisbaba, csecsemő
- (colloquial, endearing) baby (a term of endearment used to refer to or address one's girlfriend, boyfriend or spouse)
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bébi | bébik |
accusative | bébit | bébiket |
dative | bébinek | bébiknek |
instrumental | bébivel | bébikkel |
causal-final | bébiért | bébikért |
translative | bébivé | bébikké |
terminative | bébiig | bébikig |
essive-formal | bébiként | bébikként |
essive-modal | — | — |
inessive | bébiben | bébikben |
superessive | bébin | bébiken |
adessive | bébinél | bébiknél |
illative | bébibe | bébikbe |
sublative | bébire | bébikre |
allative | bébihez | bébikhez |
elative | bébiből | bébikből |
delative | bébiről | bébikről |
ablative | bébitől | bébiktől |
non-attributive possessive - singular | bébié | bébiké |
non-attributive possessive - plural | bébiéi | bébikéi |
Possessive forms of bébi | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | bébim | bébijeim |
2nd person sing. | bébid | bébijeid |
3rd person sing. | bébije | bébijei |
1st person plural | bébink | bébijeink |
2nd person plural | bébitek | bébijeitek |
3rd person plural | bébijük | bébijeik |
Derived terms
Compound words
- antibébi
- antibébi-tabletta
- bébiétel
- lombikbébi
Etymology 2
Béb + -i (adjective-forming suffix)
Adjective
bébi (not comparable)
- Of, from, or relating to Béb.
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bébi | bébiek |
accusative | bébit | bébieket |
dative | bébinek | bébieknek |
instrumental | bébivel | bébiekkel |
causal-final | bébiért | bébiekért |
translative | bébivé | bébiekké |
terminative | bébiig | bébiekig |
essive-formal | bébiként | bébiekként |
essive-modal | — | — |
inessive | bébiben | bébiekben |
superessive | bébin | bébieken |
adessive | bébinél | bébieknél |
illative | bébibe | bébiekbe |
sublative | bébire | bébiekre |
allative | bébihez | bébiekhez |
elative | bébiből | bébiekből |
delative | bébiről | bébiekről |
ablative | bébitől | bébiektől |
non-attributive possessive - singular | bébié | bébieké |
non-attributive possessive - plural | bébiéi | bébiekéi |
Noun
bébi (plural bébiek)
- A person from Béb.
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bébi | bébiek |
accusative | bébit | bébieket |
dative | bébinek | bébieknek |
instrumental | bébivel | bébiekkel |
causal-final | bébiért | bébiekért |
translative | bébivé | bébiekké |
terminative | bébiig | bébiekig |
essive-formal | bébiként | bébiekként |
essive-modal | — | — |
inessive | bébiben | bébiekben |
superessive | bébin | bébieken |
adessive | bébinél | bébieknél |
illative | bébibe | bébiekbe |
sublative | bébire | bébiekre |
allative | bébihez | bébiekhez |
elative | bébiből | bébiekből |
delative | bébiről | bébiekről |
ablative | bébitől | bébiektől |
non-attributive possessive - singular | bébié | bébieké |
non-attributive possessive - plural | bébiéi | bébiekéi |
Further reading
- bébi in Bárczi, Géza and László Országh: A magyar nyelv értelmező szótára (’The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962.
- bébi in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (’A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress)