bæra
See also: bara, Bara, bára, Bára, bära, bāra, barā, and bara-
Icelandic
Etymology
From Old Norse bera.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpaiːra/
- Rhymes: -aiːra
Verb
bæra (weak verb, third-person singular past indicative bærði, supine bært)
- (transitive) to move, stir
Conjugation
bæra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að bæra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | bært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | bærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég bæri | við bærum | present (nútíð) | ég bæri | við bærum |
| þú bærir | þið bærið | þú bærir | þið bærið | ||
| hann, hún, það bærir | þeir, þær, þau bæra | hann, hún, það bæri | þeir, þær, þau bæri | ||
| past (þátíð) | ég bærði | við bærðum | past (þátíð) | ég bærði | við bærðum |
| þú bærðir | þið bærðuð | þú bærðir | þið bærðuð | ||
| hann, hún, það bærði | þeir, þær, þau bærðu | hann, hún, það bærði | þeir, þær, þau bærðu | ||
| imperative (boðháttur) | bær (þú) | bærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bærðu | bæriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bærast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að bærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | bærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | bærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég bærist | við bærumst | present (nútíð) | ég bærist | við bærumst |
| þú bærist | þið bærist | þú bærist | þið bærist | ||
| hann, hún, það bærist | þeir, þær, þau bærast | hann, hún, það bærist | þeir, þær, þau bærist | ||
| past (þátíð) | ég bærðist | við bærðumst | past (þátíð) | ég bærðist | við bærðumst |
| þú bærðist | þið bærðust | þú bærðist | þið bærðust | ||
| hann, hún, það bærðist | þeir, þær, þau bærðust | hann, hún, það bærðist | þeir, þær, þau bærðust | ||
| imperative (boðháttur) | bærst (þú) | bærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bærstu | bæristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | bærður | bærð | bært | bærðir | bærðar | bærð | |
| accusative (þolfall) | bærðan | bærða | bært | bærða | bærðar | bærð | |
| dative (þágufall) | bærðum | bærðri | bærðu | bærðum | bærðum | bærðum | |
| genitive (eignarfall) | bærðs | bærðrar | bærðs | bærðra | bærðra | bærðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | bærði | bærða | bærða | bærðu | bærðu | bærðu | |
| accusative (þolfall) | bærða | bærðu | bærða | bærðu | bærðu | bærðu | |
| dative (þágufall) | bærða | bærðu | bærða | bærðu | bærðu | bærðu | |
| genitive (eignarfall) | bærða | bærðu | bærða | bærðu | bærðu | bærðu | |
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- bærene
Noun
bæra n
- definite plural of bær
Norwegian Nynorsk
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbæː.rɑ/
Noun
bæra n
- definite plural of bær
Pronunciation
- IPA(key): /²bæː.rɑ/
Verb
bæra (present tense bær, past tense bar, past participle bore, passive infinitive bærast, present participle bærande, imperative bær)
- (pre-1938) alternative form of bera
Pronunciation
- IPA(key): /²bæː.rɑ/
Noun
bæra f
- (dialectal) alternative spelling of bere (“female bear”)
Pronunciation
- IPA(key): /²bæː.rɑ/
Noun
bæra f
- (dialectal) alternative spelling of berre (“a bare place”)
References
- Ivar Aasen (1850), “Bæra”, in Ordbog over det norske Folkesprog, Oslo: Samlaget, published 2000
- Ivar Aasen (1850), “bæra”, in Ordbog over det norske Folkesprog, Oslo: Samlaget, published 2000
Old Swedish
Etymology
From Old Norse bera, from Proto-Germanic *beraną.
Verb
bæra
- to bear, carry
Conjugation
Conjugation of bæra (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | bæra | — | |||
| participle | bærandi, bærande | burin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | bær | bæri, bære | — | bar | bāri, bāre |
| þū | bær | bæri, bære | bær | bart | bāri, bāre |
| han | bær | bæri, bære | — | bar | bāri, bāre |
| vīr | bærum, bærom | bærum, bærom | bærum, bærom | bārum, bārom | bārum, bārom |
| īr | bærin | bærin | bærin | bārin | bārin |
| þēr | bæra | bærin | — | bāru, -o | bārin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | bærs | bæris, bæres | — | bars | bāris, bāres |
| þū | bærs | bæris, bæres | — | barts | bāris, bāres |
| han | bærs | bæris, bæres | — | bars | bāris, bāres |
| vīr | bærums, -oms | bærums, bæroms | — | bārums, bāroms | bārums, bāroms |
| īr | bærins | bærins | — | bārins | bārins |
| þēr | bæras | bærins | — | bārus, bāros | bārins |
Descendants
- Swedish: bära