bácáil

bácáil

Irish

Etymology

Borrowed from Middle English baken + -áil.

Verb

bácáil (present analytic bácálann, future analytic bácálfaidh, verbal noun bácáil, past participle bácáilte)

1. (transitive, cooking) bake
2. (transitive, pottery) fire

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bácálaim	bácálann tú; bácálair†	bácálann sé, sí	bácálaimid	bácálann sibh	bácálann siad; bácálaid†	a bhácálann; a bhácálas / a mbácálann*; a mbácálas*	bácáiltear
	past	bhácáil mé; bhácálas	bhácáil tú; bhácálais	bhácáil sé, sí	bhácálamar; bhácáil muid	bhácáil sibh; bhácálabhair	bhácáil siad; bhácáladar	a bhácáil / ar bhácáil*	bácáladh
	past habitual	bhácálainn	bhácáilteá	bhácáladh sé, sí	bhácálaimis; bhácáladh muid	bhácáladh sibh	bhácálaidís; bhácáladh siad	a bhácáladh / ar bhácáladh*	bhácáiltí
	future	bácálfaidh mé; bácálfad	bácálfaidh tú; bácálfair†	bácálfaidh sé, sí	bácálfaimid; bácálfaidh muid	bácálfaidh sibh	bácálfaidh siad; bácálfaid†	a bhácálfaidh; a bhácálfas / a mbácálfaidh*; a mbácálfas*	bácálfar
conditional		bhácálfainn / mbácálfainn‡‡	bhácálfá / mbácálfᇇ	bhácálfadh sé, sí / mbácálfadh sé, s퇇	bhácálfaimis; bhácálfadh muid / mbácálfaimis‡‡; mbácálfadh muid‡‡	bhácálfadh sibh / mbácálfadh sibh‡‡	bhácálfaidís; bhácálfadh siad / mbácálfaidís‡‡; mbácálfadh siad‡‡	a bhácálfadh / ar bhácálfadh*	bhácálfaí / mbácálfa퇇
subjunctive	present	go mbácála mé; go mbácálad†	go mbácála tú; go mbácálair†	go mbácála sé, sí	go mbácálaimid; go mbácála muid	go mbácála sibh	go mbácála siad; go mbácálaid†	—	go mbácáiltear
	past	dá mbácálainn	dá mbácáilteá	dá mbácáladh sé, sí	dá mbácálaimis; dá mbácáladh muid	dá mbácáladh sibh	dá mbácálaidís; dá mbácáladh siad	—	dá mbácáiltí
imperative		bácálaim	bácáil	bácáladh sé, sí	bácálaimis	bácálaigí; bácálaidh†	bácálaidís	—	bácáiltear
verbal noun		bácáil
past participle		bácáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

• bácailít f (“bakelite”)

Noun

bácáil f (genitive singular bácála)

1. verbal noun of bácáil
2. (cooking) baking
3. (pottery) firing

Declension

Declension of bácáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative bácáil Vocative a bhácáil Genitive bácála Dative bácáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an bhácáil Genitive na bácála Dative leis an mbácáil don bhácáil

Synonyms

• (baking): báicéireacht

Derived terms

• panna bácála m (“baking-pan”)
• púdar bácála m (“baking-powder”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bácáil	bhácáil	mbácáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• "bácáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.