acetabuliformis
Latin
Etymology
New Latin; from acētābulum (“cup, calyx”) + -i- + fōrma (“form, shape”) + -is.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.keː.taː.bu.liˈfoːr.mis/, [äkeːt̪äːbʊlʲɪˈfoːrmɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /a.t͡ʃe.ta.bu.liˈfor.mis/, [ät͡ʃet̪äbuliˈfɔrmis]
Adjective
acētābulifōrmis (neuter acētābulifōrme); third-declension two-termination adjective
- (New Latin) acetabuliform
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | acētābulifōrmis | acētābulifōrme | acētābulifōrmēs | acētābulifōrmia | |
Genitive | acētābulifōrmis | acētābulifōrmium | |||
Dative | acētābulifōrmī | acētābulifōrmibus | |||
Accusative | acētābulifōrmem | acētābulifōrme | acētābulifōrmēs acētābulifōrmīs | acētābulifōrmia | |
Ablative | acētābulifōrmī | acētābulifōrmibus | |||
Vocative | acētābulifōrmis | acētābulifōrme | acētābulifōrmēs | acētābulifōrmia |
Descendants
- English: acetabuliform
- French: acétabuliforme