buńczuk
Polish
Etymology
Borrowed from Ukrainian бунчук (bunčuk).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbuɲ.t͡ʂuk/
Audio (file) - Rhymes: -uɲt͡ʂuk
- Syllabification: buń‧czuk
Noun
buńczuk m inan
- (military) bunchuk, tug, sulde (pole with circularly arranged horse or yak tail hairs of varying colors arranged at the top)
Declension
Declension of buńczuk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | buńczuk | buńczuki |
| genitive | buńczuka | buńczuków |
| dative | buńczukowi | buńczukom |
| accusative | buńczuk | buńczuki |
| instrumental | buńczukiem | buńczukami |
| locative | buńczuku | buńczukach |
| vocative | buńczuku | buńczuki |
Derived terms
adjective
- buńczuczny
Related terms
adverb
- buńczucznie
noun
- buńczuczność
Further reading
- buńczuk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- buńczuk in Polish dictionaries at PWN