buíochán

buíochán

See also: buíocán

Irish

Alternative forms

• buidheachán (obsolete)

Etymology

From buí (“yellow”) +‎ -ach + -án.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /bˠiəˈxɑːn̪ˠ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈbˠiəxɑːnˠ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈbˠiəxənˠ/[1] (as if spelled buíochan)

Noun

buíochán m (genitive singular buíocháin, nominative plural buíocháin)

1. (pathology, usually in the plural) jaundice

Declension

Declension of buíochán

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative buíochán buíocháin Vocative a bhuíocháin a bhuíochána Genitive buíocháin buíochán Dative buíochán buíocháin

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an buíochán na buíocháin Genitive an bhuíocháin na mbuíochán Dative leis an mbuíochán don bhuíochán leis na buíocháin

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
buíochán	bhuíochán	mbuíochán
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• “buiḋeaċáin” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 98.
• "buíochán" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

References

1. Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 33