buturel
Romanian
Etymology
From butură + -el.
Noun
buturel n (plural buturele)
- Diminutive of butură
Declension
Declension of buturel
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) buturel | buturelul | (niște) buturele | buturelele |
genitive/dative | (unui) buturel | buturelului | (unor) buturele | buturelelor |
vocative | buturelule | buturelelor |