butticularius
Latin
Alternative forms
- būticulārius, buttelārius, būtelārius
- bōteillerius (France)
- būticlārius
- būtiglārius (especially Italy)
Etymology
butticula + ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /but.ti.kuˈlaː.ri.us/, [bʊt.tɪ.kʊˈɫaː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /but.ti.kuˈla.ri.us/, [but.ti.kuˈlaː.ri.us]
Noun
butticulārius m (genitive butticulāriī or butticulārī); second declension (Medieval Latin)
- cupbearer, or butler
- Synonym: pincerna
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | butticulārius | butticulāriī |
Genitive | butticulāriī butticulārī1 | butticulāriōrum |
Dative | butticulāriō | butticulāriīs |
Accusative | butticulārium | butticulāriōs |
Ablative | butticulāriō | butticulāriīs |
Vocative | butticulārie | butticulāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).