burmistrz
Polish
Etymology
Borrowed from Middle High German bur(g)-mīster.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbur.mistʂ/
Audio (file) - Rhymes: -urmistʂ
- Syllabification: bur‧mistrz
Noun
burmistrz m pers (feminine burmistrzyni)
- mayor
Declension
Declension of burmistrz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | burmistrz | burmistrzowie |
| genitive | burmistrza | burmistrzów |
| dative | burmistrzowi | burmistrzom |
| accusative | burmistrza | burmistrzów |
| instrumental | burmistrzem | burmistrzami |
| locative | burmistrzu | burmistrzach |
| vocative | burmistrzu | burmistrzowie |
References
- Brückner, Aleksander (1927), “burmistrz”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
Further reading
- burmistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- burmistrz in Polish dictionaries at PWN