bundiță
Romanian
Etymology
bundă + -iță
Noun
bundiță f (plural bundițe)
- Diminutive of bundă
Declension
Declension of bundiță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) bundiță | bundița | (niște) bundițe | bundițele |
genitive/dative | (unei) bundițe | bundiței | (unor) bundițe | bundițelor |
vocative | bundiță, bundițo | bundițelor |