buncik
Polish
Etymology
From bunt + -ik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbun.t͡ɕik/
Audio (file) - Rhymes: -unt͡ɕik
- Syllabification: bun‧cik
Noun
buncik m inan
- (politics) Diminutive of bunt
Declension
Declension of buncik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | buncik | bunciki |
genitive | bunciku | buncików |
dative | buncikowi | buncikom |
accusative | buncik | bunciki |
instrumental | buncikiem | buncikami |
locative | bunciku | buncikach |
vocative | bunciku | bunciki |
Further reading
- buncik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- buncik in Polish dictionaries at PWN