bulunma durumu
Turkish
Etymology
From bulunma ("presence") + durum ("case").
Noun
bulunma durumu (definite accusative bulunma durumunu, plural {{{2}}})
- locative case
Declension
Inflection of bulunma durumu
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | bulunma durumu | bulunma durumları |
| definite accusative | bulunma durumunu | bulunma durumlarını |
| dative | bulunma durumuna | bulunma durumlarına |
| locative | bulunma durumunda | bulunma durumlarında |
| ablative | bulunma durumundan | bulunma durumlarından |
| definite genitive | bulunma durumunun | bulunma durumlarının |
Synonyms
- bulunma hâli
- ismin/adın bulunma durumu ("locative case of the noun")
- -de hâli (colloquial, refers to the suffix of the case)