bullitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of bulliō.
Participle
bullitus m (feminine bullita, neuter bullitum); first/second declension
- bubbled, boiled
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bullitus | bullita | bullitum | bullitī | bullitae | bullita | |
Genitive | bullitī | bullitae | bullitī | bullitōrum | bullitārum | bullitōrum | |
Dative | bullitō | bullitae | bullitō | bullitīs | bullitīs | bullitīs | |
Accusative | bullitum | bullitam | bullitum | bullitōs | bullitās | bullita | |
Ablative | bullitō | bullitā | bullitō | bullitīs | bullitīs | bullitīs | |
Vocative | bullite | bullita | bullitum | bullitī | bullitae | bullita |
References
- bullitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bullitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette