bulić

Polish

Possibly either inherited from Proto-Slavic *buliti/*puliti or a variation of pulać (“to share the loot of a crime”).[1]

bulić impf (perfective wybulić or zabulić)

(transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)
Synonym: wykosztowywać się
Hypernym: płacić
(transitive, Upper Silesia) to pay

Conjugation of bulić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bulić
present tense	1^st	bulę			bulimy
	2^nd	bulisz			bulicie
	3^rd	buli			bulą
	impersonal	buli się
past tense	1^st	buliłem	buliłam		buliliśmy	buliłyśmy
	2^nd	buliłeś	buliłaś		buliliście	buliłyście
	3^rd	bulił	buliła	buliło	bulili	buliły
	impersonal	bulono
future tense	1^st	będę bulił, będę bulić	będę buliła, będę bulić		będziemy bulili, będziemy bulić	będziemy buliły, będziemy bulić
	2^nd	będziesz bulił, będziesz bulić	będziesz buliła, będziesz bulić		będziecie bulili, będziecie bulić	będziecie buliły, będziecie bulić
	3^rd	będzie bulił, będzie bulić	będzie buliła, będzie bulić	będzie buliło, będzie bulić	będą bulili, będą bulić	będą buliły, będą bulić
	impersonal	będzie bulić się
conditional	1^st	buliłbym	buliłabym		bulilibyśmy	buliłybyśmy
	2^nd	buliłbyś	buliłabyś		bulilibyście	buliłybyście
	3^rd	buliłby	buliłaby	buliłoby	buliliby	buliłyby
	impersonal	bulono by
imperative	1^st	niech bulę			bulmy
	2^nd	bul			bulcie
	3^rd	niech buli			niech bulą
active adjectival participle		bulący	buląca	bulące	bulący	bulące
passive adjectival participle		bulony	bulona	bulone	buleni	bulone
contemporary adverbial participle		buląc
verbal noun		bulenie

Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN