bujnięcie
Polish
Etymology
From bujnąć + -ęcie.
Pronunciation
- IPA(key): /bujˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
Noun
bujnięcie n
- verbal noun of bujnąć
Declension
declension of bujnięcie
singular | |
---|---|
nominative | bujnięcie |
genitive | bujnięcia |
dative | bujnięciu |
accusative | bujnięcie |
instrumental | bujnięciem |
locative | bujnięciu |
vocative | bujnięcie |
Further reading
- bujnięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bujnięcie in Polish dictionaries at PWN