buhurdar
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish [script needed] (buhurdar).
Noun
buhurdar n (plural buhurdaruri)
- (obsolete) censer
Declension
Declension of buhurdar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) buhurdar | buhurdarul | (niște) buhurdaruri | buhurdarurile |
genitive/dative | (unui) buhurdar | buhurdarului | (unor) buhurdaruri | buhurdarurilor |
vocative | buhurdarule | buhurdarurilor |
References
- buhurdar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN