aanzwellen
Dutch
Etymology
From aan + zwellen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnzʋɛlə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧zwel‧len
Verb
aanzwellen
- (intransitive) to swell
- (intransitive) to swell up, surge
Inflection
Inflection of aanzwellen (strong class 3, separable) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | aanzwellen | ||||||||
past singular | zwol aan | ||||||||
past participle | aangezwollen | ||||||||
infinitive | aanzwellen | ||||||||
gerund | aanzwellen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
1st person singular | zwel aan | zwol aan | aanzwel | aanzwol | |||||
2nd person sing. (jij) | zwelt aan | zwol aan | aanzwelt | aanzwol | |||||
2nd person sing. (u) | zwelt aan | zwol aan | aanzwelt | aanzwol | |||||
2nd person sing. (gij) | zwelt aan | zwolt aan | aanzwelt | aanzwolt | |||||
3rd person singular | zwelt aan | zwol aan | aanzwelt | aanzwol | |||||
plural | zwellen aan | zwollen aan | aanzwellen | aanzwollen | |||||
subjunctive sing.1 | zwelle aan | zwolle aan | aanzwelle | aanzwolle | |||||
subjunctive plur.1 | zwellen aan | zwollen aan | aanzwellen | aanzwollen | |||||
imperative sing. | zwel aan | ||||||||
imperative plur.1 | zwelt aan | ||||||||
participles | aanzwellend | aangezwollen | |||||||
1) Archaic. |
Derived terms
- aanzwelling
Anagrams
- zwellen aan