aanzouten
Dutch
Etymology
Compound of aan + zouten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌzɑu̯.tə(n)/
- Hyphenation: aan‧zou‧ten
Verb
aanzouten
- (transitive) to make salter, to salinate
Inflection
See also zouten.
| Inflection of aanzouten (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanzouten | |||
| past singular | zoutte aan | |||
| past participle | aangezouten | |||
| infinitive | aanzouten | |||
| gerund | aanzouten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zout aan | zoutte aan | aanzout | aanzoutte |
| 2nd person sing. (jij) | zout aan | zoutte aan | aanzout | aanzoutte |
| 2nd person sing. (u) | zout aan | zoutte aan | aanzout | aanzoutte |
| 2nd person sing. (gij) | zout aan | zoutte aan | aanzout | aanzoutte |
| 3rd person singular | zout aan | zoutte aan | aanzout | aanzoutte |
| plural | zouten aan | zoutten aan | aanzouten | aanzoutten |
| subjunctive sing.1 | zoute aan | zoutte aan | aanzoute | aanzoutte |
| subjunctive plur.1 | zouten aan | zoutten aan | aanzouten | aanzoutten |
| imperative sing. | zout aan | |||
| imperative plur.1 | zout aan | |||
| participles | aanzoutend | aangezouten | ||
| 1) Archaic. | ||||