aanzoeten
Dutch
Etymology
Compound of aan + zoet + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌzu.tə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧zoe‧ten
Verb
aanzoeten
- (ergative) to sweeten (to make or to become sweeter)
- (ergative, figurative) to become or make more appealing/ pleasant
Inflection
| Inflection of aanzoeten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanzoeten | |||
| past singular | zoette aan | |||
| past participle | aangezoet | |||
| infinitive | aanzoeten | |||
| gerund | aanzoeten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zoet aan | zoette aan | aanzoet | aanzoette |
| 2nd person sing. (jij) | zoet aan | zoette aan | aanzoet | aanzoette |
| 2nd person sing. (u) | zoet aan | zoette aan | aanzoet | aanzoette |
| 2nd person sing. (gij) | zoet aan | zoette aan | aanzoet | aanzoette |
| 3rd person singular | zoet aan | zoette aan | aanzoet | aanzoette |
| plural | zoeten aan | zoetten aan | aanzoeten | aanzoetten |
| subjunctive sing.1 | zoete aan | zoette aan | aanzoete | aanzoette |
| subjunctive plur.1 | zoeten aan | zoetten aan | aanzoeten | aanzoetten |
| imperative sing. | zoet aan | |||
| imperative plur.1 | zoet aan | |||
| participles | aanzoetend | aangezoet | ||
| 1) Archaic. | ||||