buccino
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈbuk.ki.noː/, [ˈbʊkːɪnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbut.t͡ʃi.no/, [ˈbutː͡ʃino]
Verb
buccinō (present infinitive buccināre, perfect active buccināvī, supine buccinātum); first conjugation, impersonal in the passive
- Alternative form of būcinō
Conjugation
Conjugation of buccinō (first conjugation, impersonal in passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | buccinō | buccinās | buccinat | buccināmus | buccinātis | buccinant |
imperfect | buccinābam | buccinābās | buccinābat | buccinābāmus | buccinābātis | buccinābant | |
future | buccinābō | buccinābis | buccinābit | buccinābimus | buccinābitis | buccinābunt | |
perfect | buccināvī | buccināvistī | buccināvit | buccināvimus | buccināvistis | buccināvērunt, buccināvēre | |
pluperfect | buccināveram | buccināverās | buccināverat | buccināverāmus | buccināverātis | buccināverant | |
future perfect | buccināverō | buccināveris | buccināverit | buccināverimus | buccināveritis | buccināverint | |
passive | present | — | — | buccinātur | — | — | — |
imperfect | — | — | buccinābātur | — | — | — | |
future | — | — | buccinābitur | — | — | — | |
perfect | — | — | buccinātum est | — | — | — | |
pluperfect | — | — | buccinātum erat | — | — | — | |
future perfect | — | — | buccinātum erit | — | — | — | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | buccinem | buccinēs | buccinet | buccinēmus | buccinētis | buccinent |
imperfect | buccinārem | buccinārēs | buccināret | buccinārēmus | buccinārētis | buccinārent | |
perfect | buccināverim | buccināverīs | buccināverit | buccināverīmus | buccināverītis | buccināverint | |
pluperfect | buccināvissem | buccināvissēs | buccināvisset | buccināvissēmus | buccināvissētis | buccināvissent | |
passive | present | — | — | buccinētur | — | — | — |
imperfect | — | — | buccinārētur | — | — | — | |
perfect | — | — | buccinātum sit | — | — | — | |
pluperfect | — | — | buccinātum esset, buccinātum foret | — | — | — | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | buccinā | — | — | buccināte | — |
future | — | buccinātō | buccinātō | — | buccinātōte | buccinantō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | buccināre | buccināvisse | buccinātūrum esse | buccinārī | buccinātum esse | — | |
participles | buccināns | — | buccinātūrus | — | buccinātum | buccinandum | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
buccinandī | buccinandō | buccinandum | buccinandō | buccinātum | buccinātū |
Spanish
Etymology
From Latin būccinum.
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /buɡˈθino/ [buɣ̞ˈθi.no]
- IPA(key): (Latin America) /buɡˈsino/ [buɣ̞ˈsi.no]
- Rhymes: -ino
- Syllabification: buc‧ci‧no
Noun
buccino m (plural buccinos)
- whelk (edible sea snail)
Further reading
- “buccino”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014