aanzeilen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aensegelen. Equivalent to aan + zeilen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌzɛi̯.lə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧zei‧len
Verb
aanzeilen
- (intransitive) to sail near, to arrive, approach or collide by sailing
- (transitive) to collide against (something) while sailing
Inflection
| Inflection of aanzeilen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanzeilen | |||
| past singular | zeilde aan | |||
| past participle | aangezeild | |||
| infinitive | aanzeilen | |||
| gerund | aanzeilen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zeil aan | zeilde aan | aanzeil | aanzeilde |
| 2nd person sing. (jij) | zeilt aan | zeilde aan | aanzeilt | aanzeilde |
| 2nd person sing. (u) | zeilt aan | zeilde aan | aanzeilt | aanzeilde |
| 2nd person sing. (gij) | zeilt aan | zeilde aan | aanzeilt | aanzeilde |
| 3rd person singular | zeilt aan | zeilde aan | aanzeilt | aanzeilde |
| plural | zeilen aan | zeilden aan | aanzeilen | aanzeilden |
| subjunctive sing.1 | zeile aan | zeilde aan | aanzeile | aanzeilde |
| subjunctive plur.1 | zeilen aan | zeilden aan | aanzeilen | aanzeilden |
| imperative sing. | zeil aan | |||
| imperative plur.1 | zeilt aan | |||
| participles | aanzeilend | aangezeild | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanzeiling