bubula
Latin
Etymology
From būbulus (“of or pertaining to cattle or oxen”), from bōs (“ox, bull”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈbuː.bu.la/, [ˈbuːbʊɫ̪ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbu.bu.la/, [ˈbuːbulä]
Noun
būbula f (genitive būbulae); first declension
- meat of cattle, beef
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | būbula | būbulae |
Genitive | būbulae | būbulārum |
Dative | būbulae | būbulīs |
Accusative | būbulam | būbulās |
Ablative | būbulā | būbulīs |
Vocative | būbula | būbulae |
Related terms
- bōs
- bovārius
- bovātim
- bovicīdium
- bovilla
- bovillus
- bovīnus
- būbalus
- būbīle
- Būbōna
- bubsequa
- bubulcārius
- bubulcitō
- bubulcus
- būbulīnus
- būbulus
References
- bubula in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)