brægn
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *bragną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbræjn̩/
Noun
bræġn n
- brain
Declension
Declension of brægn (strong-a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | bræġn | bræġnu |
accusative | bræġn | bræġnu |
genitive | bræġnes | bræġna |
dative | bræġne | bræġnum |
Descendants
- Middle English: brayn, brayne, brain
- Scots: brane, braine
- English: brain