acelecilik
Turkish
Etymology
From aceleci + -lik.
Noun
acelecilik (definite accusative aceleciliği, plural acelecilikler)
- hastiness
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | acelecilik | |
Definite accusative | aceleciliği | |
Singular | Plural | |
Nominative | acelecilik | acelecilikler |
Definite accusative | aceleciliği | acelecilikleri |
Dative | aceleciliğe | aceleciliklere |
Locative | acelecilikte | aceleciliklerde |
Ablative | acelecilikten | aceleciliklerden |
Genitive | aceleciliğin | aceleciliklerin |
References
- acelecilik in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu